sadecemurmur

  En pahalı hediye en güzel hediye mantığında olanlar, sadece anneler gününde annesine güzel söz söyleyenler (tüm gün bile değil sadece kutlarken), günü kurtarmak için ufak süprizler hazırlayanlar, hiç böyle bir gün yokmuş gibi davrananlar, benim annem zaten bu tarz günleri ve kutlamaları sevmez diyenler... Türlü türlü evlat var. Bunların hepsi de eyvallah denecek evlatlar aslında. Anne babasına kötü davranan, onları yanında istemeyen evlatların yaşadığı bir çağda yaşıyoruz maalesef.

  Ben hangi evlat kategorisine giriyorum acaba merak ediyorum. Belki hepsine belki de hiç birine. Ama hangi tip çocuk olmak istediğimi gayet iyi biliyorum. Olamayacağımı da biliyorum. Çünkü büyüdük ve kirlendik. Çocukluğumuzdaki saf duygularımız yok artık. Sadece annelerimize de değil üstelik.

  Basit bir resim ile kutladığımız günler... Ne kadar geride kaldılar değil mi ? O saflık, o temiz sevgi... Hani diyoruz ya dünyanın en zor işidir anne-baba olma. Belki de bu kadar zor bir işin mükafatı bu sonsuz sevgi. O anki duygularımızı belki hatırlayamayacağız ya da ne bileyim o anki kadar saf olmayacak belki sevgimiz. En azından bu özel günde hatırlayalım o günleri. Nasıl sevdiğimizi. Yapamasak da o saf sevgimizi taklit edelim.

  Yapamayacağım bir şeyi tavsiye etmiyorumdur umarım. Tüm annelerin anneler gününü kutlar, sevgi dolu, çocuklarıyla birlikte bir ömür dilerim...