sadecemurmur

Çok büyük heveslerle aldığım bir kitabın daha sonuna gelmiş bulunmaktayım. Yaklaşık bir hafta gibi bir sürede okudum. Son 30 sayfasına kadar ise radyoda dinlediğim o hayat dolu kadının bu kadar sıkıcı bir hayat yazmış olmasından ise hoşnut değildim. Bunun en büyük nedeni ise kitap kahramanı olan Aslıyı beynimin Ayça şeklinde yorumlamasıydı herhalde. Aslı absürt yaşantısı olan, bir çok gencin hayalindeki bir yaşamı yaşamakta. Her ne kadar bu gençlerin hepsi erkekse de fark etmez. Konu hayalet ağrı konusunu çıkartırsak o kadar tanıdık olayları içeriyor ki bir ara otobiyografi okuduğumu düşündüm. Zaten Aslı yerine Ayça okuduğumdan buna inanması kolay oldu. Hastanelerden nefret edişim ise bu kitabı okuma süremi uzattı tabi. Dün gece eve geldiğimde kitapla ilgili bir yazı yazmayı düşündüm hatta. Beklentilerimi karşılamamış ortalama bir kitap sonuçta ha bitirmeden eleştirmişim ha bittikten sonra dedim ki dün geçe kitap soğuk duş etkisi yaratarak beni bu hatadan kurtardı. Dün geceye kadar 6/10 olan değerlendirmem 9/10' a yükseldi.  Bir ara "Neden böyle kitaplar varken film çekmek için uyarlama senaryo kullanılır ki ?" diye düşündüğümü hissettim bir ara. Güzel bir kitap okudum gerçekten tadı damağımda kaldı. Şu dakikadan sonra yayınları kayıttan dinlemek yerine canlı yayında dinlemeye özen göstereceğimi düşünüyorum. Eline sağlık Ayça Şen diyorum. Muhakkak okumanızı tavsiye ederim. Gerçi bunu sabahın altısında kalkıp kitap okuduğumdan da kolaylıkla çıkartabilirsiniz. Güzel bir gün sizin olsun.