sadecemurmur

   "Değişmeyen tek şey değişimin kendisidir." demiş filozof  Herakleitos. Peki böyle mi olmalıdır? Değişmesek aynı kalsak yada en azından değişirken eskileri ötekileştirmesek ne olur? Yaşanan her şey bitmeli ve hatıra olarak mı.

   Türk insanı her şeye herkese lakap takmayı sever. Öyle ki ramazan bayramına bile şeker bayramı şeklinde lakap takmıştır. Fakat nedendir bilinmez kimse ramazan ayının kendisine lakap takmaz.    Ramazan ayı demek oruç demek..

  Bu gün bir değişiklik yapıp önce yazıyı el yazımla yazdım. Korkum şu ki bloga yazarken okuyup paylaşmaktan vazgeçebilirim. Yazılarımı okumak nedense kaydettiğim sesimi dinlemek gibi geliyor. Her ne olursa olsun mum ışığında yazmak, hele.

 Zaman ilginç bir kavram. Kimse varlığını ispatlayamaz ama her hücresinde hisseder. Kimileri farklı bir boyut olarak kabul eder, kimileri saatle, takvimle ölçmeye çalışır... Madem ölçülebilen bir şey neden her insan üzerinde etkisi farklı.

  14 Şubat olabildiğince içi boş bir gündü benim için. ama bu sefer acı ile doldu o boşluk. Keşke dedim bir ara keşke duymasaydım. Okumasaydım. Sonra da kendimden utandım nasıl bu kadar bencil olabilirim diye...   Kadın hakları diye.