30 Nisan 2014 Çarşamba
İdam başlığında bir yazı ne alaka? Tüm bu iyimserliğimin yanında idamın geri gelmesini savunuyor olmam çok acı. Belki 50 sene önce yaşasam idamı savunmazdım. Fakat bu kadar yozlaşmışlığın içinde idamın var olmasını istememek insanlık dışı bence. Hani hakaret olsun diye söylemiyorum. Eğer idam, suçsuz günahsız bir insanın daha önceki insanın yaşadığı kötülükleri engelleyecekse bence gayet pozitif bir kanı. Nedir bu kötülükler mesela. Öncelikle çocuk istismarı! Sadece cinsel istismar da değil maalesef. Daha çirkin ne olabilir ki diyebilirsiniz. Artık aileler intikam almak için çocukları ve kadınları kullanıyor. Bir çocuğun canını alarak alınacak bir intikam nasıl bir duygudur. Böyle bir haysiyetsizlikle insan nasıl onurunu temizleyeceğini hayal eder. Hoş yaşı ve cinsiyeti önemsemeksizin ölüm nasıl bir onur konusu olabilir izah etmesi imkansız.
Son günlerde gerçekten gazete okumaya korkuyorum. Çirkinlikler diz boyu. Ya ülkemi bölmeyi amaçlayan şeref yoksunlarının televizyonda bangır bangır propagandalarını ya şiddet gören kadınlar ya şiddet gören protestocular ya da kaybolup ölü bulunan evlatlar. İnsanın içi parçalanıyor. Düşünüyorum da ilk haberi televizyonda dinlediğimizde, haberin sonunda katilin idam edildiği de canlı canlı yayınlasa diğer çocuklar kurtulabilir miydi. Milyonda bir ihtimal için idamın geri gelmesini desteklerdim.
Korku her zaman elde patlayan bir yönetim şekli olmuştur, sadece günü kurtarmıştır. Evet bunları biliyorum. Ama ölen, tecavüze uğrayan yavruları görünce kayıtsız kalındığını görmem içler acısı. Hadi duymadım deyin: " Hapishaneye girince sen tecavüzcülere neler yapıyorlar biliyor musun?" Bu nasıl bir züğürt tesellisidir. Sadece çocuklar da değil kadınlarda bu sorunlardan muzdarip.
Her suç için olmasa da idam gelmeli. Belki bir insanın hayatına son verilmesi kötü olarak görünebilir. Fakat tüm bu sapıklıkları dizginleyecekse bir saniye bile durulmasın gelsin idam cezası.
Umarım bir gün çirkinliklerin tarihten okuduğu bir dünya var olur...
